Η περίπτωση Κρυστάλλη (13/9/85), αποδεικνύει με τον πιο περίτρανο τρόπο πως τελικά είναι πολύ πιο επικίνδυνο να πραγματοποιείς για λογαριασμό των εθνικών μυστικών υπηρεσιών, διείσδυση στο χώρο της ελληνικής και διεθνούς τρομοκρατίας, από το να κάνεις κατασκοπεία για λογαριασμό τους, για παράδειγμα στην Άγκυρα.
Πρώτη σύλληψη σαν μαθητής της τελευταίας τάξης της Ιωνιδείου Προτύπου Σχολής Πειραιά στις 19/4/73 με βαρύτατες κατηγορίες στηριγμένες στους μεταξικούς νόμους (ν.509 για ανατροπή πολιτεύματος, ν.375 για κατασκοπεία, απείθια σε στρατιωτική διαταγή) επιφέρουσες ακόμα και την ποινή των ισοβίων, ως ιδρυτής της ΜΟΝΔΕ (Μαθητικής Οργάνωσης Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας). Αποφυλακίζεται με τη γενική αμνηστία, που χορήγησε ο Παπαδόπουλος το καλοκαίρι του '73. Μετά τη μεταπολίτευση μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΔΑ και Γενικός Γραμματέας ΕΔΑ. Απόφοιτος θετικού τμήματος της Ιωνιδείου, ΑΣΟΕΕ (σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και παιδαγωγικού τμήματος Μυτιλήνης. Μέλος επιτροπών συμπαράστασης σε συλαμβανόμενους για τρομοκρατική δραστηριότητα (π.χ. επιτροπή Σερίφη του ΄77) με την ιδιότητα του Γ.Γ. Νεολαίας ΕΔΑ. Πραγματοποιεί διείσδυση για λογαριασμό βασικά της ΚΥΠ και άλλων τεσσάρων Εθνικών Υπηρεσιών (εξού και η προσωνυμία "Πενταπλός πράκτωρ" από τα ΜΜΕ της εποχής) στο χώρο της τρομοκρατίας. Στις 13/9/85 και ενώ έχει φτάσει στο κρισιμότερο σημείο της διείσδυσης, μεθοδεύεται η σύλληψή του, με βαρύτατες κατηγορίες (ηθική αυτουργία στη δολοφονία του εκδότη της Βραδυνής Τζώρτζη Αθανασιάδη, απλή συνέργια στη δολοφονία του εισαγγελέα Θεοφανόπουλου, προετοιμασία για δολοφονίες της εκδότριας Ελένης Βλάχου και του Διοικητή των ΜΕΑ Μιχάλη Γεωργακάκη και δεκαπέντε -βόμβες "ορφανές" - αποδιδόμενες στη δράση της ομάδας Τσουτσουβή). Για μια από αυτές, την περιβόητη βόμβα της Κατεχάκη, ο τότε βασικός μάρτυς κατηγορίας Κ. Μητσοτάκης μαζί με την υπόλοιπη ηγετική ομάδα της Ν.Δ., Τζ. Τζανετάκης (κατόπιν Πρωθυπουργός), Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη (Πρόεδρος Βουλής), Μιλτιάδης Έβερτ (Πρόεδρος Ν.Δ.), Μιχάλης Μπρατάκος κ.ά, μεταστραφείς απολύτως υπό το βάρος των συντριπτικών υπερ της αθωότητας Κρυστάλλη αποκαλύψεων, θα αναγνωρίσει σε κοινή συνεδρίαση της Διοικούσας και της Κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ. παρουσία των υπολοίπων: "...Χάρις στον Κρυστάλλη ζούμε και μπορούμε σήμερα και συγκεντρωνόμαστε" (ολόκληρη η αναφορά στις εφημερίδες της 1/7/87). Η περίπτωση Κρυστάλλη από τον τότε Υπουργό Δημόσιας Τάξης Θ. Τσούρα και τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο Κ. Λαλιώτη είχε χαρακτηριστεί ως: "Μεγαλύτερο χτύπημα κατά της τρομοκρατίας". Άνετα θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες αφού μετά από όλα αυτά, μετά από σειρά απαλλακτικών βουλευμάτων ο Κρυστάλλης αποφυλακίζεται το '86 και μπορεί σήμερα να διαθέτει κατάλευκο ποινικό μητρώο, χωρίς καν τροχαίο πταίσμα.
Πρώτος μάρτυς τα Χριστούγεννα του ΄89 της έρευνας του αείμνηστου εισαγγελέα Τσεβά διετέλεσε επί 3,5 χρόνια μέχρι την ημέρα του αιφνίδιου θανάτου του το '92 εθελοντής, συστρατευτής οποιουδήποτε ανταλλάγματος στο επίμοχθο έργο του. Δημοσιογράφος μέχρι την ημέρα της σύλληψης του στην ΕΤ2 συμμετείχε σε πλήθος δημοσιογραφικών ερευνών και συνεντεύξεων, γύρω από το θέμα της τρομοκρατίας. Μέλος της Φοιτητικής Ένωσης Κωνσταντινουπολιτών, ιδιότητα με την οποία και συνελήφθη αμέσως μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ύπανδρος μέχρι την ημέρα της συλλήψεως του αποφάσισε το τελευταίο διάστημα να στραφεί με αγωγές, εναντίον όσων μετά παρέλευση τόσων ετών συνεχίζουν να τον εμπλέκουν σε τρομοκρατικές ενέργειες του παρελθόντος παρουσιάζοντάς τον ως βομβιστή και δολοφόνο.
Πρώτη σύλληψη σαν μαθητής της τελευταίας τάξης της Ιωνιδείου Προτύπου Σχολής Πειραιά στις 19/4/73 με βαρύτατες κατηγορίες στηριγμένες στους μεταξικούς νόμους (ν.509 για ανατροπή πολιτεύματος, ν.375 για κατασκοπεία, απείθια σε στρατιωτική διαταγή) επιφέρουσες ακόμα και την ποινή των ισοβίων, ως ιδρυτής της ΜΟΝΔΕ (Μαθητικής Οργάνωσης Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας). Αποφυλακίζεται με τη γενική αμνηστία, που χορήγησε ο Παπαδόπουλος το καλοκαίρι του '73. Μετά τη μεταπολίτευση μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΔΑ και Γενικός Γραμματέας ΕΔΑ. Απόφοιτος θετικού τμήματος της Ιωνιδείου, ΑΣΟΕΕ (σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και παιδαγωγικού τμήματος Μυτιλήνης. Μέλος επιτροπών συμπαράστασης σε συλαμβανόμενους για τρομοκρατική δραστηριότητα (π.χ. επιτροπή Σερίφη του ΄77) με την ιδιότητα του Γ.Γ. Νεολαίας ΕΔΑ. Πραγματοποιεί διείσδυση για λογαριασμό βασικά της ΚΥΠ και άλλων τεσσάρων Εθνικών Υπηρεσιών (εξού και η προσωνυμία "Πενταπλός πράκτωρ" από τα ΜΜΕ της εποχής) στο χώρο της τρομοκρατίας. Στις 13/9/85 και ενώ έχει φτάσει στο κρισιμότερο σημείο της διείσδυσης, μεθοδεύεται η σύλληψή του, με βαρύτατες κατηγορίες (ηθική αυτουργία στη δολοφονία του εκδότη της Βραδυνής Τζώρτζη Αθανασιάδη, απλή συνέργια στη δολοφονία του εισαγγελέα Θεοφανόπουλου, προετοιμασία για δολοφονίες της εκδότριας Ελένης Βλάχου και του Διοικητή των ΜΕΑ Μιχάλη Γεωργακάκη και δεκαπέντε -βόμβες "ορφανές" - αποδιδόμενες στη δράση της ομάδας Τσουτσουβή). Για μια από αυτές, την περιβόητη βόμβα της Κατεχάκη, ο τότε βασικός μάρτυς κατηγορίας Κ. Μητσοτάκης μαζί με την υπόλοιπη ηγετική ομάδα της Ν.Δ., Τζ. Τζανετάκης (κατόπιν Πρωθυπουργός), Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη (Πρόεδρος Βουλής), Μιλτιάδης Έβερτ (Πρόεδρος Ν.Δ.), Μιχάλης Μπρατάκος κ.ά, μεταστραφείς απολύτως υπό το βάρος των συντριπτικών υπερ της αθωότητας Κρυστάλλη αποκαλύψεων, θα αναγνωρίσει σε κοινή συνεδρίαση της Διοικούσας και της Κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ. παρουσία των υπολοίπων: "...Χάρις στον Κρυστάλλη ζούμε και μπορούμε σήμερα και συγκεντρωνόμαστε" (ολόκληρη η αναφορά στις εφημερίδες της 1/7/87). Η περίπτωση Κρυστάλλη από τον τότε Υπουργό Δημόσιας Τάξης Θ. Τσούρα και τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο Κ. Λαλιώτη είχε χαρακτηριστεί ως: "Μεγαλύτερο χτύπημα κατά της τρομοκρατίας". Άνετα θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες αφού μετά από όλα αυτά, μετά από σειρά απαλλακτικών βουλευμάτων ο Κρυστάλλης αποφυλακίζεται το '86 και μπορεί σήμερα να διαθέτει κατάλευκο ποινικό μητρώο, χωρίς καν τροχαίο πταίσμα.
Πρώτος μάρτυς τα Χριστούγεννα του ΄89 της έρευνας του αείμνηστου εισαγγελέα Τσεβά διετέλεσε επί 3,5 χρόνια μέχρι την ημέρα του αιφνίδιου θανάτου του το '92 εθελοντής, συστρατευτής οποιουδήποτε ανταλλάγματος στο επίμοχθο έργο του. Δημοσιογράφος μέχρι την ημέρα της σύλληψης του στην ΕΤ2 συμμετείχε σε πλήθος δημοσιογραφικών ερευνών και συνεντεύξεων, γύρω από το θέμα της τρομοκρατίας. Μέλος της Φοιτητικής Ένωσης Κωνσταντινουπολιτών, ιδιότητα με την οποία και συνελήφθη αμέσως μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ύπανδρος μέχρι την ημέρα της συλλήψεως του αποφάσισε το τελευταίο διάστημα να στραφεί με αγωγές, εναντίον όσων μετά παρέλευση τόσων ετών συνεχίζουν να τον εμπλέκουν σε τρομοκρατικές ενέργειες του παρελθόντος παρουσιάζοντάς τον ως βομβιστή και δολοφόνο.
